Γράφει ο Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς
Το εξώφυλλο με τις παρτιτούρες από τους «Απάχηδες των Αθηνών»
Ένα από τα έργα που βάφτηκαν κυριολεκτικώς με αίμα ήταν και οι περίφημοι «Απάχηδες των Αθηνών». Η πασίγνωστη οπερέτα του Νικόλαου Χατζηαποστόλου ανέβηκε πρώτη φορά το 1921 στο θέατρο Αλάμπρα, σημειώνοντας ρεκόρ παραστάσεων επί δύο χρόνια και με τον ίδιο θιασάρχη. Κάθε βράδυ το θέατρο ήταν πλημμυρισμένο από κόσμο. Ο πρώτος διδάξας τον ρόλο του Πρίγκιπα ήταν ο Λυκούργος Καλαποθάκης και κοντά του ο Καρούμπας (Θάνος Ζάχος) και ο Καρκαλέτσος (Πέτρος Κυριακός). Όπως στα περισσότερα θεατρικά έργα, υπήρχαν και οι φανατικοί πιστοί θεατές που παρευρίσκονταν σχεδόν κάθε βράδυ. Ένας εξ αυτών των επρόκειτο να γίνει ήρωας αιματηρού επεισοδίου.
Είχε φτάσει το 1923 και οι «Απάχηδες των Αθηνών» συνέχιζαν την θριαμβευτική πορεία τους με διάφορους πρωταγωνιστές, αλλά σταθερό τον Λ. Καλαποθάκη. Το έργο ανέβαινε πλέον στο θέατρο Κοτοπούλη (Ομόνοια) και η πλατεία ήταν ασφυκτικά γεμάτη. Ήταν Κυριακή βράδυ και η πρώτη πράξη τελείωσε με χειροκροτήματα. Το έργο προχωρούσε με κανονικό ρυθμό, γέλια, ρομάντζα αλλά και μελοδραματικό τόνο. Μόλις άρχισε το φινάλε, δηλαδή στη σκηνή που ο Πρίγκηπας (Λ. Καλαποθάκης) φεύγει από το σπίτι της Βέρας με την παρέα του, συνέβη το αναπάντεχο. Σηκώθηκε μαινόμενος από τα πρώτα καθίσματα ένας θεατής και όρμησε στη σκηνή, πηδώντας από τη ράμπα. Έβγαλε ένα τεράστιο μαχαίρι και χύμηξε επάνω στον Καλαποθάκη ουρλιάζοντας: «Θα σε σκοτώσω άτιμε να μάθεις να μη με κοροϊδεύεις!» Τι επακολούθησε δεν περιγράφεται. Ο Σώτος Πετράς μας δίνει τις σχετικές πληροφορίες. Η ορχήστρα εξακολουθούσε να παίζει, η πλατεία βρισκόταν σε αναστάτωση, οι ηθοποιοί ήταν τρομοκρατημένοι και πηδούσαν πάνω από τη σκηνή για να σωθούν. Και ενώ όλοι τρέπονται σε φυγή, ο Λ. Καλαποθάκης δεχόταν τρεις μαχαιριές από τον αγριεμένο θεατή.
Το Θέατρο Κοτοπούλη στην Ομόνοια (1917)
Εν τω μεταξύ ακόμη δύο ηθοποιοί, οι Ανδρέας Στρατής και Ζαργαντάνης, βλέποντας τι είχε συμβεί, έσπευσαν σε βοήθεια του Καλαποθάκη. Επιχειρούν να σταματήσουν τον μαχαιροβγάλτη θεατή, αλλά δέχεται καθένας από μία μαχαιριά. Επικράτησε πανικός. Άναψαν όλα τα φώτα και οι θεατές, έντρομοι, έτρεχαν προς την έξοδο. Εν τω μεταξύ καταφθάνει η Αστυνομία, η οποία συλλαμβάνει τον δράστη, που δεν ήταν άλλος από τον τακτικό θεατή που καταλάμβανε την θέση του στην πρώτη σειρά. Το πρώτο στοιχείο που προκάλεσε εντύπωση ήταν πως ονομαζόταν Δημήτριος Καλαποθάκης, ενώ από την επομένη άρχισαν να αποκαλύπτονται τα… κίνητρά του.
«Μου έκλεψαν τη βιογραφία μου και την έκαναν θέατρο» έλεγε στην απολογία του και ισχυριζόταν πως ο ηθοποιός είχε πάρει το δικό του επώνυμο και αναπαρίστανε τη ζωή του! «Αυτό μού ’χει συμβεί εμένα. Έχασα κι εγώ την πλούσια κόρη που αγαπούσα, επειδή ήμουν φτωχός. Με άφησε και πήγε με άλλον» έλεγε ο δράστης, ο οποίος φαινόταν πως είχε μπει για τα καλά στο… πετσί του ρόλου. Το γεγονός αποδείκνυε το κλάμα που έριχνε και οι λυγμοί του κατά τη διάρκεια της απολογίας του.
Τον επίλογο της ιστορίας θα γράψουν λίγες ημέρες αργότερα οι εφημερίδες. Δημοσίευαν αποκαλύψεις για τον δράστη που αιματοκύλισε τη σκηνή του θεάτρου. Παρείχαν την πληροφορία πως ο Δημήτριος Καλαποθάκης ήταν σχιζοφρενής, είχε αποδράσει από το Ψυχιατρείο Κερκύρας προ διμήνου και είχε έλθει στην Αθήνα. Και λίγες ημέρες αργότερα επανήλθαν, γράφοντας πως ο δράστης του αιματηρού επεισοδίου στο θέατρο Κοτοπούλη, ο Δημήτριος Καλαποθάκης, ο οποίος νοσηλευόταν στο Δρομοκαΐτειο Ψυχιατρείο, βρέθηκε νεκρός μέσα στο κελί του. Είχε κόψει τις φλέβες του με ένα ξυράφι.
