Γράφει ο Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς
Τη δεκαετία 1930 οι Αθηναίοι διάβαζαν εξωτικά αναγνώσματα για τα φίδια, αλλά δεν μπορούσαν να φανταστούν τι τους περίμενε, ιδιαιτέρως οι κάτοικοι της περιοχής της πλατείας Αγάμων, δηλαδή της πλατείας Αμερικής. Η περιοχή γέμισε φίδια. Αυλές, πόρτες και παράθυρα σφραγίστηκαν. Στα παιδιά απαγορεύτηκε να πλησιάζουν την πλατεία, ενώ δεν έλειψαν και οι υπερβολές που εμφανίζονται σε τέτοιες περιπτώσεις. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που έλεγαν πως σκότωσαν από ένα μέχρι τριάντα φίδια, ενώ άλλοι ότι συνάντησαν φίδι δεκαπέντε μέτρων και τουλάχιστον ένας είχε δώσει μάχη με έναν τεράστιο βόα. Ακολουθούσαν βεβαίως και ευφάνταστοι δημοσιογράφοι οι οποίοι ούτε λίγο, ούτε πολύ, θεωρούσαν πλέον ότι η πλατεία Αμερικής των Αθηνών είχε μετατραπεί σε παρθένο δάσος της Βορείου Αμερικής.
Το κοριτσάκι του θιάσου τυλιγμένο με φίδια.
Όλα είχαν ξεκινήσει όταν ένα ζευγάρι με το παιδί τους και μερικούς ακολούθους εμφανίστηκαν καλοκαιριάτικα ψάχνοντας να νοικιάσουν ένα μαγαζί. Στην πλατεία λειτουργούσε τότε και ένα φερετροποιείο και ακριβώς δίπλα του υπήρχε ένα ανοίκιαστο μαγαζί – αποθήκη. Η παρέα εκείνη εμφανίστηκε ως θίασος, από αυτούς που στεγάζονταν συνήθως σε πρόχειρα παραπήγματα ή εύρισκαν καταφύγιο σε διάφορα υπόγεια. Δηλαδή ήταν από τους θιάσους οι οποίοι αντί μιας ή δύο δραχμών έδειχναν στους φιλοπερίεργους ένα τέρας με τέσσερα κεφάλια, μια γυναίκα με τρία χέρια ή έναν ιπποπόταμο να χορεύει.
Τα μέλη του εν λόγω θιάσου ζήτησαν από τον φερετροποιό να τους νοικιάσει το κατάστημα μόνον για δεκαπέντε ημέρες. Το συζήτησαν ξανά και ξανά και εντέλει κατέληξαν στην ενοικίαση έναντι του αδρού ποσού των χιλίων πεντακοσίων δραχμών. Η προκαταβολή κατετέθη και ο θίασος έσπευσε να μεταφέρει από την οδό Αθηνάς, όπου έδινε παραστάσεις, τα… θηρία που επιδείκνυε. Επρόκειτο για 102 φίδια, τα οποία ωστόσο οι φήμες αναβίβασαν σε 1.000[1]. Στις 15 Ιουλίου 1930, τα φίδια που ήταν τοποθετημένα σε κλωβούς, βρέθηκαν εντός του καταστήματος. Ο θίασος απαλλαγμένος από το βάρος τους επιδόθηκε πλέον στην προσπάθεια αντιμετώπισης της γραφειοκρατίας προς έκδοση άδειας.
Ζητούσαν να τους επιτραπεί από τις αρχές να δίδουν παραστάσεις τους σε δημόσιους χώρους της πρωτεύουσας. Η δυσκολία που αντιμετώπιζαν οφειλόταν στο γεγονός ότι εμφανιζόταν τυλιγμένο με φίδια ένα μικρό κορίτσι, παιδί τους ζεύγους των θιασαρχών. Δικαιολογημένα η Αστυνομία δυστροπούσε. Εν τω μεταξύ φαίνεται πως άφησαν απότιστα τα εγκάθειρκτα φίδια, τα οποία η έλλειψη νερού τα οδήγησε σε.. οργανωμένη αντίδραση. Έτσι κάποιο κλουβί άνοιξε και μέσω τρύπας που υπήρχε στο πάτωμα, τα φίδια άρχισαν να… σουλατσάρουν στην πλατεία Αμερικής. Τα μέλη του θιάσου μόλις αντιλήφθηκαν τι είχε συμβεί τρομοκρατήθηκαν. Είχαν που είχαν ήδη προβλήματα με την Αστυνομία, δεν ήθελαν περισσότερα. Μάζεψαν όσα φίδια είχαν απομείνει και έφυγαν προς το Περιστέρι, όπου φαίνεται ότι συνέχισαν τις παραστάσεις τους.
Αλλά στην πλατεία είχε αρχίσει το… πανηγύρι. Το πρώτο φίδι εμφανίστηκε στο Πρατήριο Καυσίμων που υπήρχε στην πλατεία. Ο μικρός του πρατηρίου το έβαλε στα πόδια μόλις είδε να ξεπροβάλει το κεφάλι του φιδιού. Έτρεξε ο περιπτεράς και οι γείτονες, οργανώθηκε η σχετική εκστρατεία και σε λίγο το άμοιρο φίδι κείτονταν νεκρό. Το επόμενο φίδι εμφανίστηκε στο φωτεινό σιντριβάνι που είχε τοποθετήσει δύο χρόνια νωρίτερα (1928) ο δήμαρχος Σπ. Πάτσης στην πλατεία[2]. Το σιντριβάνι ήταν διακοσμημένο με έναν χάλκινο βάτραχο. Ένα ακόμη φίδι εμφανίστηκε στο πρατήριο βενζίνης και από τότε άρχισε ένα πραγματικό πανηγύρι. Ένας οπωροπώλης ισχυριζόταν πως σκότωσε 25 φίδια και ο φαρμακοποιός της γειτονιάς πως αντιμετώπισε και εξολόθρευσε περισσότερα. Τριάντα φίδια είχαν φύγει όλα-όλα, αλλά οι περίοικοι ισχυρίζονταν πως είχαν σκοτώσει περισσότερα από πεντακόσια. Μέχρι που άρχισε να συρρέει κόσμος και από άλλες γειτονιές για να επιδοθεί σε… κυνήγι φιδιών!
Πρώτη δημοσίευση: Εφημερίδα «Δημοκρατία» 7 Μαΐου 2018
