Μάρω Βουγιούκα – Βασίλης Μεγαρίδης
Κωνσταντίνος Ζυμαράκης (1863;-1953): Ιερέας (με τον τίτλο του Οικονόμου) του ναού της Αγίας Παρασκευής του ομώνυμου προαστείου και κτίτωρ του ναού αυτού. Γεννήθηκε στον Τσεσμέ της Μικράς Ασίας και σπούδασε στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης. Εγκαταστάθηκε στην Αγία Παρασκευή το 1936 ως εφημέριος του ομώνυμου ναϋδρίου. Ήταν η εποχή που η περιοχή άρχισε πλέον να διαμορφώνεται σε οικιστικό κέντρο, και αμέσως σχεδόν άρχισε τις ενέργειες για την ανέγερση περικαλλούς ναού στη θέση του μικρού εξωκλησιού (σχεδόν παράγκας) που υπήρχε μέχρι τότε.
Έτσι δημιουργήθηκε η σημερινή εκκλησία, που έγινε κέντρο και σημείο αναφοράς του προαστείου. Το 1948, ύστερα από ευδόκιμη υπηρεσία 25 χρόνων υπέβαλε την παραίτησή του λόγω ηλικίας και το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο τον ανακήρυξε «Ιδρυτή του Ναού της Αγίας Παρασκευής». Ο π. Κωνσταντίνος διακρίθηκε για την ταπεινοφροσύνη του, την αγαθότητά του και τις μεγάλες υπηρεσίες που πρόσφερε στο ποίμνιό του. Δημιούργησε μία άξια οικογένεια (απόκτησε 4 παιδιά) και πέθανε «πλήρης ημερών» στις 28 Δεκεμβρίου 1953, σε ηλικία 90 περίπου χρόνων. Τα έξοδα της κηδείας του ανέλαβε τιμητικά η κοινότητα.
Η οδός Ιερέως Ζυμαράκη εκτείνεται από τη λεωφόρο Μεσογείων μέχρι την αρχή της οδού Αγίου Ιωάννου, στο πίσω μέρος, δηλ. στο Ιερό του Ναού της Αγίας Παρασκευής, στην ανατολική πλευρά της πλατείας. Παρά το ότι ονοματοθετήθηκε λίγο μετά το θάνατό του το 1953, δεν αναφέρεται στους οδικούς οδηγούς που κυκλοφορούν, ούτε στους καταλόγους των κωδικών αριθμών ΕΛΤΑ 1986 και 1999.
