Γράφει ο Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς
Ξενοδοχείο της Αγγλίας, Πλατεία Συντάγματος.
Σε κάθε περίοδο κρίσης φαίνεται ότι ακολουθούνται πάντα οι ίδιες πρακτικές. Αυτό συνέβη και με την υπόθεση των ονομάτων των φοροφυγάδων, τα οποία είχαν βρεθεί στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας και στην προηγούμενη μεγάλη οικονομική κρίση, στις αρχές της δεκαετίας του 1930. Ωστόσο τότε το έργο ανέλαβαν πολίτες οι οποίοι συνέστησαν και ιδιαίτερο Σύλλογο με το τίτλο «Σύνδεσμος Φορολογουμένων Ελλήνων Πολιτών»! «Αι άπειροι καταχρήσεις και η διασπάθισις του δημοσίου χρήματος και αι συνεχείς παρανομίαι των ποικιλωνύμων τυραννικών εταιρειών δεν ήτο δυνατόν να αφήσουν ασυγκινήτους τους πολίτας, οι οποίοι πληρώνουν όλα αυτά εις φόρους και εις αίμα», δήλωνε ο στρατηγός Κ. Δροσόπουλος που ανέλαβε την προεδρία του Συλλόγου. Γενικός Γραμματεύς αναλάμβανε ο ιατρός και ο Σύλλογος στεγαζόταν σε γραφείο εντός του «Ξενοδοχείου της Αγγλίας» στην πλατεία Συντάγματος.
Ένα από τα κύρια μελήματα του συλλόγου ήταν να παρακολουθεί τη δίκαιη κατανομή της φορολογίας ώστε να μην πληρώνουν μόνον οι αδύνατοι αλλά και οι ισχυροί «οι οποίοι συνήθως αποκρύπτουν την οικονομικήν των κατάστασιν καταβάλλοντες εις το Δημόσιον ολιγώτερα των πτωχοτέρων»! Αλλά το σημείο στο οποίο εστίαζε ο σύλλογος το ενδιαφέρον του ήταν να αποκαλύπτει και να στιγματίζει δημοσίως εκείνους που υπέγραφαν συμβάσεις για τα ατομικά τους και όχι τα συμφέροντα του λαού, καθώς και εκείνους που αποδεδειγμένα φοροδιέφευγαν.
Όπως ανέφερε η πρώτη ανακοίνωση του συλλόγου, «προς αποτελεσματικωτέραν καταπολέμησιν όλων αυτών, θα καταρτισθούν και μαυροπίνακες εχθρών του λαού και καταχραστών του δημοσίου χρήματος». Τονιζόταν μάλιστα πως η οργάνωση δεν επρόκειτο να φεισθή ουδενός μέσου για να στιγματίσει με αυστηρότητα ανώτερους δημοσίους υπαλλήλους, πολιτικούς και μεγαλοκαρχαρίες. Επίσης, ξεκίνησε αγώνας εναντίον της γραφειοκρατίας, ενώ στους βασικούς σκοπούς της οργανώσης ήταν η «αφύπνισις της συνειδήσεως του πολίτου». Αυτά συνέβαιναν στην Αθήνα το 1932!
