Η Ουρανία Ζαχαροπούλου (1931-2013), γνωστή με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Νινή Ζαχά, ήταν το παιδί-θαύμα της δεκαετίας του 1940 που ξετρέλαινε την Αθήνα στο Βαριετέ του «Όασις» με το απίστευτο ταλέντο της. Κόρη του Μουσικοσυνθέτη Κώστα Ζαχαρόπουλου, επέδειξε από νωρίς το έμφυτο ταλέντο της στη μουσική, το χορό και το τραγούδι. Το 1938 εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη σκηνή του Κοσμοπολίτ, όπου ήταν στεγασμένη η Μάντρα του Αττίκ, ο οποίος είχε διακρίνει από νωρίς την καλλιτεχνική της κλίση και τη θεωρούσε παιδί-θαύμα. Έμαθε κλακέτες δίπλα στον διεθνούς φήμης κλακετίστα Χάρρυ Φλέμινγκ και έπαιζε πάνω από δέκα μουσικά όργανα, ενώ από νωρίς ξεκίνησε να γράφει μουσική και στίχους. Στα δέκα της χρόνια είχαν ήδη κυκλοφορήσει μεγάλες επιτύχιες της όπως το «Τέτοι’ αγάπη δεν ξεχνιέται», «Λεμονιά», «Καλόμαθ’ η Λενιώ στα σύκα» και η περίφημη ρούμπα «Τα μάτια». Θεωρήθηκε η Σίρλεϊ Τέμπλ της Ελλάδας!
Έντυπο – Αφιέρωμα στη Νίνη Ζαχά, δεκαετία 1940. «Εφήμερα» Αρχείο Αγγελή Παπαγγελή, «Σύλλογος των Αθηναίων».
Έντυπο – Αφιέρωμα στη Νίνη Ζαχά, δεκαετία 1940. «Εφήμερα» Αρχείο Αγγελή Παπαγγελή, «Σύλλογος των Αθηναίων».
Επιμέλεια υλικού: Γκοτσίνα Έλενα
