Γράφει ο Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς
O Bέλγος δημοσιογράφος παίρνει συνέντευξη από το ζεύγος Μερκούρη – Ντασσέν.
O Bέλγος δημοσιογράφος με τον Μάνο Χατζιδάκι.
Στις αρχές της δεκαετίας 1960 η Ελλάδα εξαπέλυσε οργανωμένη εκστρατεία εξωστρέφειας και προβολής της χώρας, με στόχο την προσέλκυση τουρισμού και την εισαγωγή πολύτιμου συναλλάγματος. Μεταξύ άλλων ο Ελληνικός Οργανισμός Τουρισμού συνεργάστηκε με την «Ακτοπλοΐα Νομικού» και από κοινού κάλεσαν συνεργείο της βελγικής τηλεόρασης –καλύπτοντας βεβαίως και τα έξοδά του– υπό τη διεύθυνση του πρωτοπόρου παραγωγού ντοκιμαντερ Ζαν Αντουάν (Jean Antoine, 1930-2016). Σκοπός η προβολή των φυσικών καλλονών της χώρας και της κουλτούρας της, η ομορφιά των τοπίων αλλά και οι συνήθειες των κατοίκων της. Έτσι, η βελγική τηλεόραση αφιέρωσε σειρά εκπομπών στην Ελλάδα και μία εξ αυτών στην πρωτεύουσά της, την Αθήνα.
O Bέλγος δημοσιογράφος παίρνει συνέντευξη από την Αλίκη Βουγιουκλάκη.
Εξαιρετικό ενδιαφέρον είχαν τα πρόσωπα που επιλέχθηκαν για να εκπροσωπήσουν τη χώρα μας στο εξωτερικό και τα οποία αντιπροσώπευσαν εν τέλει μια ολόκληρη εποχή. Ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Μίκης Θεοδωράκης, η Αλίκη Βουγιουκλάκη, η Μελίνα Μερκούρη με τον Ζυλ Ντασέν και η τραγουδίστρια Ζωίτσα Κουρούκλη που τραγούδησε «Τα Παιδιά του Πειραιά». Το αφιερωμένο στην Αθήνα ντοκιμαντέρ, σήμερα σπουδαίο τεκμήριο της πόλης συμπληρωνόταν με πανοραμικές απόψεις της πόλης και λήψεις της Πλάκας, της Ακρόπολης, του Κεραμεικού κ.ά. από ελικόπτερο. Εντυπωσιακός όμως ήταν και ο τρόπος υπομνηματισμού του ντοκιμαντέρ αφού έγινε με εύθυμο τρόπο και σειρά γελοιογραφίες του Χρύσανθου (Μέντη) Μποσταντζόγλου, του υπέροχου Μποστ. Δεν έλειψε βεβαίως και ο λεβέντικος τσάμικος από συγκρότημα της «Δόρας Στράτου».
Ο Μποστ εν ώρα εργασίας.
Η Ζωίτσα Κουρούκλη με φόντο την Καστέλλα.
Ο Αντουάν και οι συνεργάτες του έφυγαν ενθουσιασμένοι από την Ελλάδα. Περισσότερο τους έκανε εντύπωση «το πνεύμα φιλίας που καλλιεργείται σ’ αυτή τη χώρα και η ευχαρίστηση που παίρνουν οι Έλληνες από την κουβέντα, πράγμα το οποίο έχει υποτιμηθεί στην Ευρώπη», όπως δήλωναν. Αναρωτιόντουσαν δε μήπως το γεγονός οφειλόταν στην έλλειψη τηλεόρασης, η οποία ακόμη δεν λειτουργούσε στη χώρα μας. Κατέληγαν επισημαίνοντας πως «οι Έλληνες γνωρίζοντας να απολαμβάνουν την αργία τους, είναι οι τελευταίοι διακάτοχοι ενός ανθρωπισμού, που ο βιαστικός ρυθμός της ζωής τον έκανε ν’ ατονήση αλλού»!
Τσάμικος από λυγερόκορμους της «Δόρας Στράτου».
