Γράφει ο Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς
Είναι διαπιστωμένο το γεγονός πως οι Έλληνες είναι… δικομανείς! Συχνά πυκνά δημοσιεύονται στοιχεία που το αποδεικνύουν. Αλλά και η Δικαιοσύνη έχει κατά καιρούς λάβει διάφορα μέτρα για την αντιμετώπιση του φαινομένου, το οποίο έχει πλούσιο παρελθόν.
Είχε φτάσει σε τέτοιο σημείο η κατάσταση ώστε τα τελευταία προπολεμικά χρόνια γαργαλιστικές στατιστικές και περιπτώσεις έβλεπαν το φως της δημοσιότητας με προφανή σκοπό την μείωση του φαινομένου. Έτσι, γνωρίζουμε πως το 1935 κατατέθηκαν 40.000 μηνύσεις μόνον στην Αθήνα και εξ αυτών περίπου πεντακόσιες θεωρήθηκαν… εξωφρενικές [1].
Εξάλλου, τι στοίχιζε μία μήνυση. Πληρώνοντας ένα δίδραχμο χαρτόσημο μπορούσε κάποιος να καταθέσει τη μήνυσή του. Εκ μέρους της δικαιοσύνης καταβαλλόταν προσπάθεια να αναχαιτισθεί το φαινόμενο. Έτσι έμπαιναν και τότε στο αρχείο όσες μηνύσεις θεωρούνταν απαράδεκτες. Με το θέμα ασχολήθηκε ο δημοσιογράφος Νίκος Καπιτσόγλου, προτείνοντας οι φάκελοι αυτοί να χαρακτηριστούν «φάκελοι εξωφρενισμών» και να διασωθούν ως ιστορικά τεκμήρια.
Δικαιολογημένη η άποψή του αν λάβουμε υπόψη μας τα περιστατικά που έφερνε ο ίδιος στη δημοσιότητα. Όπως ότι ο Παύλος Δόμβραινας από την Καλαμάτα μήνυσε τον Γεώργιο Σταυράκο διότι στο καφενείο και μπροστά σε παρέα τον αποκάλεσε καμπούρη!
Ο υποδηματοποιός Ιωάννης Σταυρίδης μήνυσε τον δήμαρχο Αθηναίων Κώστα Κοτζιά διότι αντικατέστησε τις πλάκες των πεζοδρομίων. Έτσι, οι Αθηναίοι θα χαλούσαν λιγότερο τα υποδήματά τους και θα μειώνονταν οι εργασίες του. Μάλιστα σκόπευε να ζητήσει αποζημίωση για λογαριασμό όλων των συναδέλφων του ύψους εκατό εκατομμυρίων δραχμών! Βεβαίως η μήνυσή του μπήκε στο αρχείο.
Υπήρχαν όμως και χειρότερα. Όπως η μήνυση που κατέθεσε ο 60χρονος Γεράσιμος Παυλάτος, ο οποίος κατήγγειλε ότι όλα τα κοριτσόπουλα των Αμπελοκήπων, δηλαδή της γειτονιάς του, θέλουν να τον απαγάγουν! Κατέθεσε μάλιστα τη μήνυση στο Αστυνομικό τμήμα μέσω του δικηγόρου του. Αλλά δεν ήταν λιγότερη εξωφρενική η μήνυση της 57χρονης Ασπασίας Λεβεντάκη, η οποία κατηγόρησε συλλήβδην όλους τους συγγενείς της ότι κατακρατούσαν κληρονομιά 250.000 δολαρίων προκειμένου να μην παντρευτεί τον 25χρονο εκλεκτό της καρδιάς της.
Στη μήνυσή της ανέφερε πως αυτό είχε συμβεί και παλαιότερα όταν έχασε έναν ναυτικό δόκιμο που τη λάτρευε. Ελλείψει προίκας όμως έμενε στο… ράφι.
Ο Νικόλαος Κάππος μήνυσε γνωστό κουρέα των Αθηνών διότι με το φάρμακο που του έβαλε για την τριχόπτωση έχασε όλα τα μαλλιά του. Ο Πέτρος Μπαρδακίδης μήνυσε τον φαρμακοποιό του διότι του έδωσε έξι σωληνάρια νοθευμένης κινίνης και απέτυχε η απόπειρα αυτοκτονίας του.
Ατέλειωτες ιστορίες περίεργων μηνυτών. Ο Αγησίλαος Τετεμπίνης μήνυσε μέντιουμ διότι καλούσε διαβόλους σε επίσημα γεύματα και η Ελένη Καραμανλή μήνυσε τους κρεοπώλες διότι έσφαζαν τα… κακόμοιρα αρνάκια. Εντέλει ο Νικόλαος Βρεντούλης μήνυσε τον στιλβωτή Στάμο Μπάρκα διότι του έβαλε μαύρη μπογιά στα καλά του υποδήματα!
Πολίτες κατά της Πάουερ για βλάβες!
Υπήρχαν, βέβαια, και μηνύσεις οι οποίες ήταν δικαιολογημένες αλλά τότε θεωρούνταν ότι εισήγαγαν… αμερικανισμούς και γι’ αυτό απορρίπτονταν. Έτσι θεωρείτο εξωπραγματικό το γεγονός ότι πολίτες μήνυαν την περίφημη Πάουερ που εκμεταλλευόταν τις συγκοινωνίες σταθερής τροχιάς για βλάβες που προκαλούσαν τα οχήματά της. Ο Μακεδόνας Ιωάννης Μπέρκος μήνυσε την εταιρεία, διότι το τακούνι της γυναίκας του μπλέχτηκε στη σιδηροτροχιά, έπεσε κάτω η γυναίκα και σχίστηκε το φουστάνι της. Αλλά και ο γιατρός Σωτήρης Μητροπίας είχε μηνύσει την ίδια εταιρεία, διότι στάθμευσε σε σημείο όπου κάποιος μπέμπης είχε αφήσει τα… επισκεπτήριά του και λέρωσε το κουστούμι του! Τέλος, θεωρήθηκε απαράδεκτη και η Μερόπη Βαρελά που μήνυσε το κράτος διότι καθυστέρησε μία αποστολή γράμματός της στη Θήβα. Το είχε στείλει τον Απρίλιο 1935 και έφτασε μόλις τον Φεβρουάριο 1936 [2]!