Ο Δημήτριος Ρόδιος σε ηλικία 90 ετών (1952) στην απονομή του αναμνηστικού μεταλλίου του «Συλλόγου των Αθηναίων». Φωτογραφία ΑΦΟΙ ΜΕΓΑΛΟΟΙΚΟΝΟΜΟΥ. Φωτογραφικό Αρχείο Κώστα Δημητριάδη «Σύλλογος των Αθηναίων».
Υπήρξε ο τελευταίος εκπρόσωπος της αθηναϊκής καντάδας, θεωρήθηκε ένας από τους λαϊκούς τροβαδούρους του πρώτου μισού του 20ού αιώνα, οι συνθέσεις του αγαπήθηκαν και τραγουδήθηκαν όπου υπήρχαν Έλληνες και ο ίδιος έζησε ως ένας πραγματικός ραψωδός. Έγραψε τραγούδια εμπνευσμένα από την ωραία ζεστή ατμόσφαιρα και τον γαλανό ουρανό των Αθηνών και ύμνησε την ταβέρνα και τη ρομαντική ελληνική ψυχή. Πρόκειται για τον Δημήτριο Ρόδιο (1862-1957), γιο του αρχιτέκτονα και περίφημου κιθαριστή Θωμά Ρόδιου.
Το 1946 τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών διότι «επί χρόνον μακρόν άσματα Ελληνικά συντιθείς και την ψυχήν την Ελληνικήν απηχών, δημοτικότατον το όνομα το εαυτού ανέδειξε και την δημώδη εξέθρεψε μούσαν». Ακολούθησε τιμητικό δίπλωμα, το οποίο του απένειμε ο δήμος Αθηναίων τον Δεκέμβριο 1952 για την επί μισόν και πλέον αιώνα προσφορά του στη διάδοση του αθηναϊκού τραγουδιού. Παρά το γεγονός ότι ήταν ήδη 90 ετών έβγαινε από το σπίτι του στην οδό Κανάρη για να απολαύσει τη λιακάδα στο «Βυζάντιο».
