«Καθώς άρχισε να ψιλοχιονίζει το πρωί, χαρούμενη αντήχησε ολούθε η φωνή -ολούθε, εννοώ, όπου υπάρχουν τα μέσα και η θαλπωρή κι’ όπου το χιόνι είναι διακοσμητικό στοιχείο.
─ Χιονίζει!
─ Τι ωραία!
─ Θαύμα είναι!
Θαύμα είναι όταν χιονίζη στην Αθήνα κι αρχίζει να τ’ ασπρίζη όλα, ντύνοντας πέρα για πέρα την πόλη στα ολόλευκα και δίνοντάς της βορεινή μορφή. Σπάνια, βλέπετε, ο αττικός μας ουρανός προσφέρει αυτή την έκπληξη κι’ όταν αποφασίση να μας στείλη την ακριβοθώρητη “λευκή νύμφη του βορρά”, την υποδεχομαστε με χαρές σαν ευλογία Θεού, χαρά της ψυχής και των ματιών».
Δημήτρης Ψαθάς, Το Χιόνι,
Ιανουάριος 1964 (Απόσπασμα)
* Φωτογραφικό Αρχείου Γεωργίου Χιώτη (Σύλλογος των Αθηναίων)