Η ωραιότερη έκφραση αισθημάτων φιλαλληλίας μεταξύ των εθνών και προσεγγίσεως των λαών είναι ο περιηγητισμός, όπως τον δίδαξαν στην ανθρωπότητα ο Πλούταρχος, ο Θεμιστοκλής, ο Διόδωρος και άλλοι φωτισμένοι άνδρες της αρχαιότητας. Ένα ενδιαφέρον λεξικό καταρτίζουν τα επίθετα με τα οποία η ελληνική γλώσσα περιγράφει τον επισκέπτη, τον οδοιπόρο, τον πεζοδρόμο, τον φιλόδοξο υψίπορο, τον περιοδευτή, τον περιπατάρη και τον προσκυνητή, τον ταξιδιώτη, τον ξεναγέτη και την ξενία. Διότι η γνώση του κόσμου, το σύστημα του παντός, το σύνολο που μας περιβάλει, είναι ζήτημα προόδου, αναπτύξεως, καλλιέργειας και πολιτισμού.
Η Ελλάς είναι μεταξύ εκείνων των τόπων που θεωρούνται ευλογημένοι. Εργάζονται γι’ αυτό απ’ αιώνων οι καιρικές συνθήκες, ο λαμπρός ουρανός, τα μνημεία, η ιστορία και οι παραδόσεις μας. «Ελάτε να ιδείτε την Ελλάδα με τις χίλιες εκθαμβωτικές μορφές», έγραφαν όσοι επισκέπτονταν τον τόπο μας στις αρχές του 20ού αιώνα. Όταν το νεαρό ακόμη κράτος αγωνιζόταν να αναπτύξει την «βιομηχανία των ξένων», όπως αποκαλούσαν οι ιθύνοντες τον τουρισμό. Ήταν οι αποδέκτες του μηνύματος που έστελναν επί πέντε αιώνες οι ρομαντικοί ταξιδιώτες οι οποίοι ανακάλυπταν την χώρα μας και τους θησαυρούς της.
Το μικρό αυτό κομμάτι γης έχει πολλά να προσφέρει στην ανθρωπότητα, έλεγε ο Νίκος Καζαντζάκης. Και το μήνυμά του ήταν και θα είναι πάντα επίκαιρο. Μπορεί πολλά να έχουν αλλάξει αλλά παραμένει ανεξάντλητο το ελληνικό θησαυροφυλάκιο της Φύσης και της Ιστορίας. Αρκεί να βρεθούν εκείνοι που επιθυμούν πραγματικά να το αξιοποιήσουν. Όσοι θα πιστέψουν πως φιλοξενώ σημαίνει δέχομαι και αγαπώ τους ξένους και η φιλοξενία, η υποδοχή και περιποίησή τους, είναι μέρος του πανάρχαιου αξιακού μας συστήματος.
Αυτές τις λίγες σκέψεις έχοντας κατά νουν πρέπει να σκύψουμε στις μεθόδους που ακολούθησαν πέντε – δέκα άνθρωποι όλοι κι όλοι, με ελάχιστα κονδύλια και υποδομές, και κατόρθωσαν να προβάλουν τον τόπο στα πέρατα της γης. Δημιούργησαν τουριστικά περίπτερα, προκάλεσαν ένα πρωτοφανές ρεύμα ταξιδιωτικής λογοτεχνίας, τροφοδότησαν τον διεθνή Τύπο αλλά και σπουδαίες πνευματικές και καλλιτεχνικές φυσιογνωμίες να δημιουργήσουν. Φρόντισαν για τις συγκοινωνίες, προκάλεσαν πρωτοφανείς θεσμικές παρεμβάσεις και δημιούργησαν το ρεύμα που ανακόπηκε με το ξέσπασμα του πολέμου.
Η πόλη των Αθηνών οφείλει και μπορεί να βρεθεί στο επίκεντρο των ευρωπαϊκών τουριστικών εξελίξεων. Είναι η μόνη οδός, εάν επιθυμούμε να ανακοπεί η κατωφερής πορεία που ακολουθεί η πρωτεύουσα την τελευταία οκταετία. Μια οκταετία της οποίας η ιστορική αποτύπωση θα αποκαλύψει τι συνέβη και απαξιώθηκε σε τέτοιο βαθμό και με τέτοιον τρόπο. «Τα Αθηναϊκά» αναλαμβάνουν να προβούν σε εκτεταμένες ιστορικές παρουσιάσεις, οι οποίες ίσως ωφελήσουν τα μέγιστα όσους και όσες καλούνται να λάβουν τις απαραίτητες πολιτικές αποφάσεις.
Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς
