ΤΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ ΤΗΣ ΕΞΟΔΟΥ[1]
ΜΕΤΟΙΚΕΣΙΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ[2]
Τοῦ χθεσινοῦ πανζουρλισμοῦ οὐδὲ ὁ κ. Πρωθυπουργὸς διεσώθη. Μήπως ἡ πρώτη Σεπτεμβρίου εἶνε μόνον διὰ τοὺς μικρούς; Ἀπεναντίας εἶναι καὶ διὰ τοὺς μεγάλους καὶ διὰ τοὺς μικρούς.
Πρόπερσυ τὴν πρώτην Σεπτεμβρίου μετεκομίσθη ἓν ὁλόκληρον ὑπουργεῖον μὲ τὰ ἀρχεῖά του καὶ μὲ τὰ πρωτόκολλά του. Πίσω ἠκολούθη μία μεγάλη σειρὰ ὑπαλλήλων ποῦ ἐπήγαιναν νὰ τοποθετηθοῦν εἰς τὰ νέα γραφεῖά των.
Φέτος ὁ κ. Βενιζέλος ἑμάζεψε τὰ μπογάκιά του, καὶ ὁ κ. Κλέαρχος τὰ ἰδικά του, κατσαρολικὰ ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον καὶ ἐγκαταστάθησαν εἰς νέον μέγαρον.
Ἀφῆκαν τὸ ὄπισθεν τοῦ ὑπουργείου τῶν Στρατιωτικῶν μέγαρον καὶ ἐγκατεστάθησαν εἰς τὸ ἀπέναντι τῆς Ἀθηναϊκῆς Λέσχης[3] τοιοῦτον τοῦ κ. Κουρούκλη.
Μπρὸς ἀπὸ τὰ κάρρα ἐπήγαινεν ἕνας στρατιώτης καὶ πίσω, πίσω ἐπ’ αὐτοκινήτου ὁ κ. Κλέαρχος κρατῶν τὰ εὐθραστότερα τῶν μαγειρικῶν σκευῶν. Ἕνα γκιουβέτσι καὶ ἕνα τσουκάλη.
∞∞∞∞∞
Στὴν ὁδὸ Προαστείου ἄντρας καὶ γυναίκα παρ’ ὀλίγον νὰ ’ρθοῦν στὰ χέρια.
Κατὰ τὴν μετακόμισι ἔπεσε κάτω ἡ φωτογραφία τῆς μητέρας τῆς κυρίας κ’ ἔσπασε τὸ γιαλί.
Ὁ κύριος ἤρχισε νὰ γελᾷ σὰν νὰ ἱκανοποιήθηκε μὲ τὸ σπάσιμο τῶν μούτρων τῆς πενθερᾶς ἔστω καὶ εἰκονικῶς. Ἡ κυρία τὰ βάζει μαζί του κ’ οἱ διάφοροι χασομέρηδες κάνουν κύκλο περὶ τὸ μαλλῶνον ζεῦγος, τὸ ὁποῖον ἐν τέλει συμφιλιώνεται μὲ τὴν πρότασιν τῆς κυρίας νὰ μὴ πληρωθοῦν τὸ ἁμάξι καὶ οἱ ἀχθοφόροι γιὰ νὰ μάθουν νὰ εἶνε προσεκτικοὶ ἄλλοτε καὶ νὰ μὴ σπάζουν τὰ μοῦτρα τῶν πενθερῶν.
∞∞∞∞∞
Ἀπίστευτο καὶ ὅμως γεγονός!
Στὴν ὁδὸ Μαυρομιχάλη θρῆνος καὶ ὀδυρμός. Μία οἰκογένεια ἐκουβαλοῦσε καὶ ἡ σπιτονοικοκυρὰ μὲ τὴν δική της οἰκογένεια τοὺς ἐξεπροβοδοῦσεν κλαίοντας καὶ ὀδυρόμενη. Ἀγκαλιάσματα, φιλιὰ καὶ ὅλα τὰ παρεπόμενα.
Κ’ ἕνας μόρτης παιρνῶντας δὲν κρατήθηκε.
― Μωρὲ ἀφοῦ εἴσαστε τόσον ἀγαπημένοι, γιατὶ χωριζόσαστε.
∞∞∞∞∞
Εἰς τὰ Ἑξάρχεια σ’ἕνα σπίτι ἔφθασε ἡ νέα νοικατόρισσα ζητοῦσα τὸ κλειδί.
Τὸ σπίτι κλειδομένο κ’ οἱ τέως νοικάρηδες κλειδομένοι μέσα.
Φωνάζει, χτυπᾷ ἡ κυρία, δρώνει, ξεδρώνει, ἀλλὰ ποῦ νὰ πέσῃ τὸ κάστρο.
Ἐπικαλεῖται θεοὺς καὶ δαίμονας κ’ ἐν τέλει τρέχει πρὸς τὸ Πρωτοδικεῖον.
∞∞∞∞∞
Ἕνας φοιτητὴς τῆς φιλολογίας σωστὸς Κολλῖνος ἐξεδιώχθη χθὲς ἀπεινῶς ἀπὸ τὴν σπιτονοικοκυράν του, τὴν ὁποίαν δὲν ἐπλήρωνε.
Ἐκεῖ ὅμως ποῦ ἔκανε αὐτὴ νὰ φύγῃ χαρούμενη, κρατῶν δύο μπόγους, τὸν ἕνα μὲ τὰ βιβλία του καὶ τὸν ἄλλον μὲ τὰ ροῦχά του ἡ ἀπαισία σπιτονοικοκυρὰ τὸν ἁρπάζει καὶ τοῦ παίρνει τὸν μπόγο ποῦ εἶχε τὰ βιβλία του.
Φωνάζει αὐτός, διαμαρτύρεται, προσφέρει τὰ ροῦχά του ἀντὶ τῶν βιβλίων, ἀλλὰ τοῦκάκου. Ἡ σπιτονοικοκυρὰ ἦτο ἀμείλικτος καὶ ἀδυσώπητος.
∞∞∞∞∞
Εἰς τόσα ἄλλα οἰκτρὸν καὶ τὸ θέαμα τὸ νὰ βλέπῃ κανεὶς μεταφερομένος τὰς ἀποσκευάς μέσα εἰς κάρρα ἀτάκτως καὶ ὅπως ἔτυχε. Εἰς ὅλα τὰ μέρη καὶ εἰς αὐτὴν τὴν Κωνσταντινούπολιν ἀκόμα ὑπάρχουν μεγάλα ἁμάξια κλειστὰ ὡς εἶδος βαγόνια μέσα εἰς τὰ ὁποῖα ἀποθέτουν τακτικὰ καὶ στιβαγμένας τὰς ἀποσκευάς. Κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπο κλεισμένα τὰ πράγματα μεταφέρονται ἀπὸ τῆς μίας οἰκίας εἰς τὴν ἄλλην, χωρὶς νὰ κινδυνεύουν νὰ πάθουν τι καὶ πολὺ ὀλιγώτερον νὰ κυλίωνται εἰς τοὺς δρόμους.
∞∞∞∞∞
Φρικώδεις ἦσαν οἱ καρροτσέρηδες μὲ τὰς ἀπαιτήσεις των. Δεκαπέντε καὶ δεκαέξη φράγκα τὸ κάρρο ἐπλήρωσαν οἱ Ἀθηναῖοι χθὲς διὰ νὰ μεταφέρουν τὰ πράγματά τους, ἢ μᾶλλον διὰ νὰ τὰ κατατσακίσουν, διότι οἱ καρροτσέρηδες βιαζόμενοι νὰ μεταφέρουν καὶ ἄλλων σπητιῶν τὰ πράγματα, τὰ ἐπετοῦσαν ὅπως-ὅπως στὰ κάρρα των, τὰ στοίβαζαν καὶ τὰ ἐκατατσάκιζαν. Τριγμὸς λοιπὸν καὶ θρῆνος καὶ ὀδυρμὸς τῶν ἐπίπλων χθές.
Ἔκαναν δὲ χρυσὲς δουλειὲς οἱ καρροτσέρηδες. Τὸ ἐλάχιστον ὅριον τῆς ἡμερησίας εἰσπράξεως κάθε κάρρου 100 δραχμαί.
∞∞∞∞∞
Θρῆνοι χθὲς εἰς τὸ γραφεῖον τοῦ Προέδρου. Ὁ προεδρεύων κ. Ζωγράφος εἰργάζετο ἀκούραστος καθ’ ὅλην τὴν ἡμέραν ἀκούων τοὺς διαμαχομένους διαδίκους, οἱ ὁποῖοι ἐζήτουν οἱ μὲν τὴν ἔξωσιν, οἱ δὲ τὴν ἀναστολὴν τῆς ἐξώσεως.
Ὁ κ. Πρόεδρος τῶν Πρωτοδικῶν ὥρισεν ὡς δικάσιμον ἡμέραν τῶν ἀγώνων τὴν προσεχῆ Πέμπτην.
∞∞∞∞∞
Χθὲς ἀπὸ πρωΐας ἐδίδοντο ἀναστολαὶ ἐπὶ ἐκδικασθεισῶν καὶ κοινοποιηθεισῶν ἐξώσεων. Ὁ κ. Ζωγράφος ἦτο κατὰ τὸ πλεῖστον μὲ τὸ μέρος τῶν ἐνοικιαστῶν καὶ ἔδιδε καὶ διὰ τρίτην καὶ τέταρτην ἀκόμη φορὰν ἀναστολὰς δέκα καὶ εἴκοσι ἐνίοτε ἡμερῶν.
Εἰς σχετικὰς ἐρωτῆσεις ἐπὶ τοῦ φλέγοντος τούτου ζητήματος ὁ πρόεδρος τῶν Πρωτοδικῶν μᾶς εἶπε τὰ ἑξῆς.
-Σήμερον δὲν πρόκειται περὶ τῆς τηρήσεως τοῦ νόμου, πρόκειται περὶ ἀνάγκης. Τί θέλετε νὰ κάμω; Νὰ πετάξω εἰς τὸ δρόμον οἰκογενείας καὶ ’δωμεν τὸ ἐξωφρενητικώτερον τῶν θεαμάτων καὶ πρόσφυγας… Ἀθηναίους;
Εἰς σχετικὴν ἐρώτησιν ἐὰν θὰ ἐδίδετο ἀναστολὴ εἰς ἐνοικιαστὰς οἱ ὁποῖοι δὲν φεύγουν καίτοι ἡ οἰκία ἔχει ἐνοικιασθῆ ὑπὸ νέου ἐνοικιαστοῦ ἀπήντησεν ὅτι θὰ δίδετε ἀναστολή. Ὅλαι αἱ ἐξώσεις θὰ ἐκδικάζονται διότι ὅλαι αἱ ἐξώσεις θὰ ἔχουν τὸ νόμον κύρος ἀλλὰ θὰ μένουν ἀνεκτέλεσται διὰ τῆς μεθόδου τῶν… ἀναστολῶν.
[1] Εφημερίδα «ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ», 2 Σεπτεμβρίου 1915, σελ. 2. Ο υπότιτλος το άρθρου φέρει την ονομασία «Μετοικισία Βενιζέλου» και όχι Μετοικεσία.
[2] Πρόκειται βεβαίως για τον Ελευθέριο Βενιζέλο που διετέλεσε Πρωθυπουργός της Κρητικής Πολιτείας και επτά φορές Πρωθυπουργός της Ελλάδος. Ως πολιτικός διαδραμάτισε σπουδαίο ρόλο στο Κρητικό Ζήτημα καθώς και στα πολιτικά δρώμενα της Ελλάδος. Επέφερε μεταρρυθμίσεις σχεδόν σε όλους τους τομείς του κράτους, με κύριο σκοπό την οργάνωση της χώρας στα πρότυπα αστικού κράτους. Παράλληλα, οργάνωσε αξιόμαχο στρατό, το οποίο εκμεταλλεύθηκε στις πολεμικές συρράξεις, διπλασιάζοντας την εδαφική έκταση της Ελλάδος.
[3] Η Αθηναϊκή Λέσχη είναι μία κλειστή Λέσχη ανδρών κατά το πρότυπο των Αγγλικών Λεσχών. Ιδρύθηκε τον Δεκέμβριο του 1875 με πρώτο Πρόεδρο τον Παύλο Καλλιγά. Οι εγκαταστάσεις της Αθηναϊκής Λέσχης βρίσκονται από το 1903 στο πρώην Μέγαρο της οικογένειας Μιχαήλ Μελά, στη γωνία των οδών Πανεπιστημίου και Λυκαβηττού (τώρα Αμερικής), το οποίο κατεδαφίστηκε και ανεγέρθηκε το σημερινό κτίριο με σχέδια του αρχιτέκτονα Εμμανουήλ Βουρέκα.
