ΤΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΗΡΙΑ[1]
Σήμερον εἶνε ἡ ἡμέρα τῆς γενικῆς ἐξόδου… τῶν πραγμάτων. Πράγματα τὰ ὁποῖα ἐπὶ ἔτη ἦσαν κρυμμένα καὶ δὲν τὰ ἔβλεπε ξένος ὀφθαλμὸς θὰ ἐξέλθουν σήμερον καὶ θὰ περιέλθουν τὴν πόλιν καὶ θὰ ἐκτεθοῦν εἰς τὰ ὄμματα τοῦ κόσμου. Καρέκλες, παλῃοτράπεζα, παλῃοκασέλες, παλῃοτεντζερέδες, ὅλαι αἱ ἀσχημαῖαι τὰς ὁποίας κανεὶς διὰ νὰ ἀνεύρῃ πρέπει νὰ εἰσχωρήσῃ εἰς τὰ ἐνδότερα ἑνὸς σπιτιοῦ, νὰ ψάλῃ εἰς τὰ πλυσταριὰ καὶ τὰς ὑπογείους ἀποθήκας, σήμερον θὰ ἁπλωθοῦν ἐπάνω εἰς τὰ κάρρα ὡς νὰ εἶνε σινικὰ σκεύη καὶ θὰ κάμουν τὴν παρέλασίν τους διὰ τῆς ὁδοῦ Σταδίου καὶ θὰ διασχίσουν πλατείας καὶ ὁδοὺς ἀνθρωποβριθεῖς.
Ὤ! αὐτὴ ἡ πρώτη Σεπτεμβρίου! πόσας ἀθλιότητας καὶ πόσας ἀκαλαισθησίας καὶ πόσας ἀηδίας δὲν ἀποκαλύπτει. Αὐτὴ ξεσκεπάζει ἕνα σπίτι καὶ μᾶς δείχνει καὶ αὐτὸ τὸ περιεχόμενον ἑνὸς ἐφαπλώματος, αὐτὴ προδίδει τὴν ἀκαλαισθησίαν πολλῶν, αὐτὴ μᾶς δεικνύει τὰ γοῦστα καὶ τὰς ἰδιοτροπίας.
Τώρα θὰ περάσῃ ἕνα κάρρον ἐπάνω εἰς τὸ ὁποῖον θὰ ὑπάρχῃ ἕνας ἰδιόρρυθμος τρίγωνος καναπὲς μὲ ἕνα ὡρολόγι εἰς τὸ μέσον ἐρεσινώτου. Ἔπειτα θὰ διέλθῃ ἓν ἄλλο τὸ ὁποῖον θὰ μεταφέρῃ μαζὴ μὲ πολλὰ ἄλλα ἔπιπλα καὶ σκεύη καὶ μίαν πολυθρόναν παραδόξου σχήματος. Κατόπιν θὰ περάσῃ ἕνας βαστάζος φορτωμένος μὲ ἕνα καθρέπτην πελώριον ἔχοντα πλαίσιον ἀπὸ πλεκτοὺς κλάδους. Ὕστερον θὰ περάση ἄλλος ὁ ὁποῖος θὰ σηκώνῃ εἰς τὸν ὦμον του ἕνα μπαοῦλο διδακτικῶν βιβλίων, τὴν βιβλιοθήκην τοῦ μικροῦ τῆς οἰκογενείας.
Ὤ! αὐτὴ ἡ πρώτη Σεπτεμβρίου! ὢ αὐτὸς ὁ ἐξευτελισμὸς τῶν πραγμάτων. Δὲν ἠμποροῦσαν νὰ περνοῦν σκεπασμένα τουλάχιστον; Εἶνε ἀνάγκη νὰ περιφέρωνται ἀσκέπαστα καὶ αὐτὰ τὰ καρεκλάκια τῶν μπεμπέδων; Ὑποθέτω ὅτι ἐὰν ἕνα ἔκαμνε τὴν ἀρχὴν θὰ ἔσπευδον νὰ τὸν μιμηθοῦν ὅλοι. Ἐδῶ μάλιστα, εἰς τὸν τόπον μας, ὅπου ὅλα εἶνε μίμησις καὶ ἀντιγραφή, ὅταν δὲν εἶνε καθαρὰ κλοπή, μία τοιαύτη πρωτοτυπία θὰ εὕρισκεν ἀμέσως μιμητάς. Καὶ θὰ ἐπαυεν αὐτὸς ὁ ἐξευτελισμὸς καὶ ἡ διαπόμπευσις τῶν ἀφώνων πραγμάτων. Τὸ σχισμένο πάπλωμα, τὸ σπασμένο τραπέζι, τὸ σινδόνι ἐπὶ τοῦ ὁποίου εἰργάσθησαν εἰς λεπτοτεχνήματα καθ’ ὅλον τὸ θέρος τὰ ἐνοχλητικὰ ἔντομα, ἡ σκάφη καὶ τὰ βρωμερὰ κασόνια καὶ ὅλα τὰ ἄλλα θὰ ἐπερνοῦσαν σκεπασμένα καὶ τοιουτοτρόπως ἡ πρώτη Σεπτεμβρίου δὲν θὰ ἦτο ἡ ἡμέρα τῶν ἀποκαλυπτηρίων τῆς μεγάλης ἀσχημίας, ἡ ἡμέρα τῶν ἀποκαλυπτηρίων τῶν Ἀθηνῶν.
Ο ΠΕΡΙΕΡΓΟΣ
[1] Τίμος Μωραϊτίνης (Ψευδ. «Ο ΠΕΡΙΕΡΓΟΣ»), εφημερίδα «ΕΜΠΡΟΣ», 1 Σεπτεμβρίου 1907, σελ. 1.
