ΑΙ ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΕΙΣ[1]
Ἡ πρώτη Σεπτεμβρίου π’ ὅλοι ἀλλάζουν σπήτια,
Ποῦ γίνεται μεγάλη ὀχλοβοὴ κι’ ἀντάρα,
ὁποῦ στὰ κεραμίδια τρομάζουν τὰ σπουργίτια,
κι’ ὁποῦ διασταυροῦνται χαμάληδες καὶ κάρρα,
στοὺς ἄλλους δὲν γνωρίζω τί αἴσθησι νὰ κάνῃ,
θυμίζει ὅμως πάντα σ’ ἐμὲ τὸν Δεληγιάνη!…[2]
Καὶ σκέπτομαι καὶ λέγω, πῶς ὁ ἀστερισμός του,
δὲν ἔπρεπε νὰ τύχῃ ἑβδόμη τοῦ Ἀπρίλη,
γιὰ νὰ χαθῇ γιὰ πάντα τὸ χλωμιασμένο φῶς του,
κι’ ἐλπὶς νὰ μὴ ὑπάρχῃ στὸ μέλλον ν’ ἀνατείλῃ…
Ἂν πρώτη Σεπτεμβρίου στὴ γῆ ‘θελε προβάλει
μποροῦσε νὰ ξανἄβγῃ καμμιὰ φορὰ καὶ πάλι!…
Ignotus
[1] Εφημερίδα «ΑΣΤΥ», 4 Σεπτεμβριου 1888, σελ. 3.
[2] Ο Θεόδωρος Δηλιγιάννης (1826-1905) ήταν ο κύριος πολιτικός αντίπαλος του Χαρίλαου Τρικούπη και του διαδόχου του Γ. Θεοτόκη. Σχημάτισε την πρώτη του Κυβέρνηση το 1885, ως αποτέλεσμα της αντίδρασης του λαού απέναντι στις φορολογίες και τις ασυνήθιστες θυσίες που επέβαλε η προηγούμενη Κυβέρνηση Τρικούπη. Η Τουρκία εν τω μεταξύ μετά τη βουλγαρική κατά των Σερβών νίκη απειλούσε την Ελλάδα. Στις αρχές του 1886, η χώρα ήταν εξαντλημένη οικονομικά, αλλά δεν μπορούσε να υποχωρήσει ούτε να προχωρήσει σε πόλεμο. Οι Μεγάλες Δυνάμεις με πρωτοβουλία της Αγγλίας, για να προλάβουν επικίνδυνες περιπλοκές, αποφάσισαν ναυτικό αποκλεισμό της Ελλάδας για να την αναγκάσουν να αποστρατευτεί. Στις 30 Απριλίου 1886 η Κυβέρνηση Δηλιγιάννη καταψηφίστηκε στη Βουλή και σχηματίστηκε εξωκοινοβουλευτική Κυβέρνηση από τον Δημήτριο Βάλβη, που παρέμεινε επί εννέα μόνο ημέρες. Στις 9 Μαΐου ο Χαρίλαος Τρικούπης αναλαμβάνει την Πρωθυπουργία μέχρι το 1890. Ο Δηληγιάννης δολοφονήθηκε το 1905 στα σκαλοπάτια της Βουλής.
