Γράφει ο Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς
1957: Ο Διάδοχος Κωνσταντίνος με τον Διευθυντή των Αναβρύτων Jocelin Winthrop-Young. Φωτογραφικό αρχείο Μουσείου Μπενάκη.
Τον Μάιο 1949 αποφασιζόταν η ίδρυση ενός νέου σχολείου «εις την παρά τα Ανάβρυτα έπαυλιν Ανδρέου Συγγρού». Σκοπός του νέου σχολείου ήταν η διαμόρφωση του χαρακτήρα και του ήθους των παιδιών και της σωματικής τους ευεξίας και ρώμης. Ως προς τους σκοπούς δεν διέφεραν με τα υπόλοιπα σχολεία. Μόνον που στην συγκεκριμένη περίπτωση το Σχολείο θα λειτουργούσε ως Οικοτροφείο και η απόφαση για την ίδρυσή του είχε ληφθεί από το «Εθνικόν Ίδρυμα» που τελούσε υπό την προεδρία του Βασιλέως. Τα εγκαίνια του Σχολείου πραγματοποιήθηκαν στις 5 Οκτωβρίου 1959 και με την αρχική του μορφή έμελλε να λειτουργήσει μέχρι το 1976, χρονικό διάστημα κατά το οποίο αποφοίτησαν 399 μαθητές.
Σύμφωνα με το νόμο που εκδόθηκε περίπου ένα χρόνο αργότερα και αφού το Σχολείο είχε αρχίσει την λειτουργία του, η επίσημη ονομασία του ήταν «Εθνικόν Εκπαιδευτήριον Αναβρύτων». Επρόκειτο για μία σοβαρή πειραματική εκπαιδευτική προσπάθεια, στην οποία μπορούσαν να συμμετάσχουν παιδιά κάθε κοινωνικής προελεύσεως και η οποία εκ των αποτελεσμάτων θεωρήθηκε επιτυχημένη. Βάση του συστήματος τέθηκε η εφαρμογή των αρχών της Πλατωνικής φιλοσοφίας. Όπως μας ενημερώνει ο Σπυρίδων Α. Διονυσιάδης που εργάσθηκε επί 25ετία στο Εθνικό Ίδρυμα χρησιμοποιήθηκε η τριακονταετής πείρα δύο εκ των μεγαλυτέρων σχολείων της Ευρώπης, του Γερμανικού Σάλεμ και του Σκωτικού Γκόρντονστον, αμφότερα ιδρυθέντα από τον Γερμανό παιδαγωγό Δρα Κουρτ Χαν.
Βεβαίως είναι γνωστό ότι κυρίαρχο στοιχείο της ιδρύσεως του σχολείου υπήρξε η φοίτηση του Διαδόχου και αργότερα Βασιλέως Κωνσταντίνου, ο οποίος παρέμεινε στο σχολείο επί εννέα έτη, δηλ. τις τρεις τελευταίες τάξεις του Δημοτικού και τις έξι του Γυμνασίου. Τα Ανάβρυτα του Αμαρουσίου, όπως ήταν γνωστό το Κτήμα από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας αποκτούσαν νέο χαρακτήρα, τον οποίο διατήρησαν όχι μόνον κατά το διάστημα που φοίτησε εκεί ο Διάδοχος αλλά και τα χρόνια που ακολούθησαν μέχρι το 1971. Όταν το καθεστώς της 21ης Απριλίου το «Εθνικόν Εκπαιδευτήριον Αναβρύτων» μετονομάσθηκε σε «Γυμνάσιον Αριστούχων “Ανάβρυτα”» και η λειτουργία του εναρμονίσθηκε με τις διατάξεις που ίσχυαν για την Μέση Εκπαίδευση.
Mέγαρο Συγγρού. Ανάβρυτα, 1952.
Δηλαδή λειτούργησε ως πλήρες δημόσιο ημερήσιο Γυμνάσιο, καταργουμένων των τριών τάξεων του Δημοτικού, διατήρησε ωστόσο την μορφή του Οικοτροφείου. Η επιλογή των εισακτέων μαθητών πραγματοποιείτο με πολύπλοκη διαδικασία διαγωνισμού των αποφοίτων των Δημοτικών Σχολείων όλης της χώρας. Ο επόμενος μεγάλος σταθμός θα σημειωθεί το 1976 όταν μετατρέπεται σε «Πρότυπο Εκπαιδευτήριο Αναβρύτων» και σύντομα σε «Πρότυπο Γυμνάσιο – Λύκειο Αναβρύτων». Το 1982 πλέον άρχισαν να εισάγονται οι μαθητές με κλήρωση και το 1991 καταργήθηκε το Οικοτροφείο και κάθε επαφή του Σχολείου με το «Εθνικόν Ίδρυμα».
